باران که می‌بارد، میل در آغوش کشیدنت و بوسیدنت افزون می‌شود
و شعله‌های سرکش این میل جانم را می‌سوزاند.
زیر باران می‌روم و خیره به آسمان آرزو می‌کنم:
ای کاش کنارم بودی دلارام من،
زیر این باران دوشادوش هم و دست در دست هم...
عاشقتر از همیشه، شیداتر و دیوانه‌تر...
فارغ از همه بایدها و نبایدهای عالم، فارغ از حس پشیمانی و پریشانی...
شاید مست مست، شاید مدهوش و مخمور، شاید...
آری رها... رها از همه بندهای این جسم و این عالم،
رها از همه خط قرمزها و تابلوهای ممنوع...
رها از هر چه قانون و قاعده و محدوده...

تو نیز عاشق‌تر و شیداتر... تو نیز مخمور و مست...
اندکی عاشقانه‌تر زیر این باران بمان
ابر را بوسیده‌ام تا بوسه‌ بارانت کند...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: