روزی ما دوباره كبوترهایمان را پیدا خواهیم كرد
و مهربانی دست زیبائی را خواهد گرفت.
روزی كه كمترین سرود
بوسه است
و هر انسان
برای هر انسان
برادری ست.
روزی كه دیگر درهای خانه شان را نمی بندند
قفل
افسانه ئیست
و قلب
برای زندگی بس است.
روزی كه معنای هر سخن دوست داشتن است
تا تو به خاطر آخرین حرف دنبال سخن نگردی.
روزی كه آهنگ هر حرف، زندگی ست
تا من به خاطر آخرین شعر رنج جست و جوی قافیه
نبرم.
روزی كه هر لب ترانه ئیست
تا كمترین سرود، بوسه باشد.
روزی كه تو بیائی، برای همیشه بیائی
و مهربانی با زیبائی یكسان شود.
روزی كه ما دوباره برای كبوترهایمان دانه بریزیم . . .
و من آن روز را انتظار می كشم
حتی روزی
كه دیگر
نباشم.
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
