گرد گلزار رخ توست غبار خط ریحان
چو نگارین خط تذهیب به دیباچه ی قرآن
ای لبت آیه ی رحمت دهنت نقطه ی ایمان
هان نه خال است و زنخدان و سر و زلف پریشان
که دل اهل نظر برد که سری است خدایی
تا فکند م به سر کوی وفا رخت اقامت
عمر بی دوست ندامت شدو با دوست غرامت
سروجان وزر جاهم همه گو رو به سلامت
عشق و درویشی و انگشت نمایی و ملامت همه سهل است
تحمل نکنم بار جدایی...
نظرات شما عزیزان: